گلدان خود آبیار

گلدان خودآبيار فتيله اي
اين گلدان داراي دو بخش مجزا است.بخش بيروني که به عنوان مخزن آب در نظر گرفته شده است و بخش داخلي که با طراحي خاص جهت کاشت گياه مورد استفاده قرار مي گيرد.
شيارهاي گلدان داخلي که در ديواره ها و کف گلدان مي باشد سيستم زهکشي مناسبي براي گياه ايجاد مي نمايند . عرض اين شيارها به گونه اي است که خاک گياه از آن بيرون نمي ريزد ( هر چند شايد در ابتداي کاشت گياه مقداري خاک بيرون بريزد ولي پس از جاگيري مناسب گياه در آن، ديگر خاکي از گلدان داخلي خارج نخواهد شد)

کف گلدان داخلي علاوه بر شيارها داراي دو سوراخ کوچک نيز مي باشد که جهت قرارگيري فتيله در نظر گرفته شده است . فتيله ( که از جنسي در نظر گرفته مي شود که آب را به راحتي انتقال دهد) از يک سوراخ وارد گلدان داخلي مي شود و از سوراخ ديگر خارج مي گردد . بدين طريق دو سر فتيله در داخل آب موجود در مخزن بيروني قرار خواهند گرفت .

در خصوص استفاده از اين گلدانها بايد توجه داشت اگر گياهي که داخل گلدان قرار مي گيرد نياز آبي بالايي داشته باشد مي توان از فتيله هايي با ضخامت بيشتر و يا توان انتقال بالاي آب استفاده نمود و اگر گياه داخل گلدان نياز چنداني به آب نداشته باشد از فتيله نازکتر استفاده نمود و يا فتيله را فقط از يک سمت داخل آب قرار داد و سمت ديگر را گره زده و داخل خاک قرار داد.
همچنين مي توان در صورت نياز به انتقال آب بيشتر فتيله را در داخل خاک گلدان به صورت چرخشي قرار داد تا آب به نقاط مختلف خاک به راحتي منتقل شود و يا فقط در کف گلدان قرار گيرد تا آب زيادي به سطح منتقل نشود .

مطلب مهمي که در خصوص گلدانهاي خودآبيار بايد مورد توجه قرار گيرد، لزوم در نظر گرفتن دوره خشکي براي هر گياه مي باشد. بدين صورت که بعد از هردوره آبياري (زمان پرکردن مخزن تا خالي شدن مخزن ) بايد يک فاز خشکي در نظر گرفت يعني آبي به مخزن اضافه نکرد تا رطوبت موجود در خاک گرفته شود.

همچنين در پرکردن مخزن آب بايد توجه داشت که آب تا جايي در مخزن ريخته شود که به کف گلدان داخلي نرسد .